Gerlach
Wielu mieszkańców Miasteczka
Śląskiego zapewne słyszało nazwę „Gerlach”. Niektórzy kojarzą nazwę z firmą
produkującą noże i sztućce. Tak popularnie nazywa się Jurną Górę, jedno z leśnych wzgórz wokół
Miasteczka Śląskiego, na północ od Huty Cynku.
Nazwę tę przyjęło od nazwiska leśniczego Gerlacha, pracującego w dobrach Donnersmarcków,
pochowanego właśnie tutaj (interesujący jest fakt częstego występowania
nazwiska Gerlach wśród leśniczych w XIX wieku, Constantin Gerlach był leśniczym
cesarza Prus w obecnym Żmigrodzie, w Tułowicach –Szydłowie leśniczy Paul
Gerlach ma swój pomnik.) Niestety nie znalazłam informacji dotyczących
lat służby w Żyglinku leśniczego Gerlacha.
Leśniczówka w Żyglinku, w której mieszkał Gerlach (w latach trzydziestych XXw.) |
Była to nadzwyczaj interesująca
postać, budząca wśród ówczesnych mieszkańców poważanie, ale również strach.
Gerlach przeszedł do „historii” Miasteczka jako osoba zajmująca się czarną
magią, a to dzięki ś.p. Panu Ludwikowi Siwiec, który opisał wspomnienia rodzinne
i przesłał na Konkurs na „Najciekawszą
legendę, podanie lub niesamowite wydarzenie”,
organizowany wg mojego pomysłu przez
Miejski Ośrodek Kultury w Miasteczku Śląskim kilkanaście lat temu. Służąca u Gerlacha kobieta
otrzymała zakaz wchodzenia do jednego z pomieszczeń w zajmowanej przez Niego
leśniczówce.
Wejście do leśniczówki, w której mieszkał Gerlach - praca M. Ogińskiego wykonana podczas Pleneru organizowanego przez MOK w Miasteczku Śl. w 2007r. |
Ale ciekawość była silniejsza od zdrowego rozsądku i pewnego dnia
kobieta złamała zakaz. Kiedy weszła do
ciemnego pokoju spostrzegła na stole czarne pudełko o kształcie
trumienki, z którego dobywały się dziwne jęki i syki. Przestraszona
uciekła, Gerlach po powrocie natychmiast zorientował się, że kobieta była w
zakazanym pokoju i nakazał jej milczenie.
Leśniczy pragnął, aby po śmierci
pochować go w lesie, na Jurnej Górze. Wola jego została spełniona, acz z drobnymi przeszkodami.
Konie, które ciągnęły trumnę na miejsce wiecznego spoczynku co rusz stawały
dęba, nie chciały iść dalej piaszczystą drogą pod górę.
"Ostatnia droga" leśniczego Gerlacha. |
W końcu kondukt żałobny dotarł na miejsce. Grób
Gerlacha przywalono dużym głazem i otoczono
pięknymi porożami.
Grób leśniczego Gerlacha w latach trzydziestych XXw. |
Niestety, stanowiły one cenny łup i niedługo po pogrzebie
zostały skradzione. Od tej pory dziwne rzeczy dzieją się w pobliżu, a to nagle
zrywa się silny wiatr, ludzie gubią się i tracą orientację w terenie. Jest to
miejsce dość niesamowite, budzące podobnie jak leśniczy Gerlach ciekawość, ale
również trwogę.
Na uwagę zasługuje również fakt
założenia w Żyglinku w 1908r. Ochotniczej Straży Pożarnej przez leśniczego
Luisa Gerlacha.
Czy istnieje prawdopodobieństwo, że Gerlach założyciel OSP w Żyglinku (zmarły w 1918 roku) oraz Gerlach pochowany na "Gerlachowej górce" to ta sama osoba? Ogólnie nie znamy daty osoby pochowanej na tym piaszczystym wzniesieniu, zaś w wystąpieniu prezesa OSP Strzyża z lipca 1938 roku mowa jest wyraźnie o odwiedzeniu mogiły (nie grobu) prezesa Gerlacha. Data śmierci w 1918 roku nie wykluczałaby pełnienia funkcji leśniczego w XIX wieku. Jest jakiś argument, że to dwóch różnych Gerlachów?
OdpowiedzUsuńJest to ta sama osoba. Kilka razy do roku strażacy z OSP Żyglinek wybierają się na Jurną Górę, bo tak prawidłowo nazywa się miejsce pochówku Luiza Gerlacha.
UsuńByłem tam dzisiaj. Miejsce jest zadbane, ogrodzone siatką, dostęp przez furtkę. Jest tablica ze zdjęciem miejsca z lat trzydziestych i kopią przemówienia rocznicowego. Na kamieniu nowa tabliczka z nazwiskiem, z 2019 roku. Zachowano starą tabliczkę, z datą 1900,co trochę nie pasuje do roku śmierci 1918.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńW 1982 roku w lesie na górze gdzie znajduje się grób, znalazłem 3 kamienie. Jeden duży, na którym odczytałem Gerlach 1900 r. Wtedy postanowiłem napisać na tablicy Gerlach 1900 r.
OdpowiedzUsuń